Η επόμενη μέρα ξημέρωσε και οι ήρωες μαζεύτηκαν για να κάνουν σχέδια και να βρουν τον καλύτερο τρόπο να ξαναπάρουν το τόξο του Gilithir. Τελικά αποφάσισαν πως μέχρι να στείλουν οι νάνοι τον στρατό, καλό είναι να μην τραβήξουν την προσοχή πάνω τους και γι’ αυτό επέλεξαν τον ήσυχο τρόπο, αυτόν που θα τους κόστιζε 6000 χρυσά. Η ώρα ήρθε και ο Okumura μπήκε στο inn για να γίνει η ανταλλαγή (με την κάλυψη του Norbu και του Victor). O innkeeper του έδωσε την κερασμένη μπύρα και ένα κρυφό μήνυμα. Ο κάτοχος του τόξου ήθελε να γίνει η ανταλλαγή πιο ήσυχα τελικά, έτσι περιέγραφε μια διαδρομή μέσα στα σκοτεινά στενάκια της περιοχής…

Η μικρή παρέα κινήθηκε όσο πιο ήσυχα μπορούσε μέσα στα στενά και όταν τελικά βρήκαν το τόξο, ο άνθρωπος που το κρατούσε είπε στον Okumura ότι τελικά θα κρατούσε τα λεφτά, το τόξο αλλά και το bounty που είχε στο κεφάλι του! Ο Okumura είπε ότι δεν θα πάρει τίποτα από όλα αυτά και η μάχη ξεκίνησε. Ευτυχώς η ακοή και τα αντανακλαστικά του Norbu ήταν ιδιαίτερα οξυμένα και έτσι έσωσε τον φίλο του από μια πολύ δύσκολη θέση. Αμέσως μετά έτρεχε και ο Victor μέσα στη μάχη, έχοντας πιει ένα μαγικό φίλτρο για να γίνει αόρατος. Λίγο πριν ξεσπάσει με τις γρήγορες χορευτικές του σπαθιές πάνω στον άτυχο άνθρωπο, παρατήρησε τον Okumura να πετσοκόβεται και να πλημμυρίζει με το αίμα του το σοκάκι… Εξουδετερώνοντας εύκολα ο Norbu τον έναν μαχητή και ο Victor τον άλλο, μάζεψαν και συνέφεραν τον Okumuro και απομακρύνθηκαν βιαστικά από το αιματοβαμμένο δρομάκι. Το τόξο, τα 6000 χρυσά και ολονών οι ζωές ήταν ασφαλή λίγα λεπτά αργότερα.

Την επόμενη μέρα κινήθηκαν βιαστικά μετά τις πιέσεις του Kale κατά των δράκων για να μπορέσει η μικρή δύναμη στρατού που θα συγκέντρωναν να φύγει άμεσα προς το βορρά. Ταξιδεύοντας γοργά με τα άλογα στα χωράφια του οροπεδίου έφτασαν στους λόφους που ήταν η φωλιά των επιθετικών πλασμάτων. Η μάχη παραλίγο να κόστιζε τη ζωή του Gilithir και του Okumura, αλλά η ιδέα να αγοράσουν το πανάκριβο αντίδοτο κράτησε το νήμα της ζωής τους ανέπαφο. Στο γυρισμό διέδωσαν ποιος ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο των πλασμάτων και ο Willock, ο αρχηγός του Fighters guild της Rathyen, τήρησε την υπόσχεσή του και τους παραχώρησε μια μικρή ομάδα μισθοφόρους.

Μετά την επιστροφή τους, ο Kale ασχολήθηκε με την οργάνωση της ομάδας που ήταν υπό τις διαταγές του πλέον, ενώ οι υπόλοιποι ξεκίνησαν για να διώξουν την κατάρα που ήδη είχαν καθυστερήσει να βγάλουν από τα κεφάλια τους. Ψάχνοντας στα ορυχεία, ανατολικά της πόλης, προοδευτικά τα έβρισκαν όλο και πιο εγκαταλελειμμένα από εργάτες. Τα τελευταία είχαν και μικρά πλάσματα που επέλεξαν να ζουν πλέον εκεί, μέσα στις σκιές. Συνεχίζοντας ακούραστα την αναζήτησή τους, τελικά μέσα στο σκοτάδι ξεπρόβαλε ένα Gauth, ο μικρός ξάδελφος των σιχαμένων Beholder. Ξεκινώντας την μάχη, μέσα από το σκοτάδι τους επιτέθηκαν δύο φαντάσματα και η κατάσταση δυσκόλεψε πολύ. Παλεύοντας περικυκλωμένοι και με περίσσιο θάρρος, τελικά οι ήρωες κατατρόπωσαν την απειλή και ξεκίνησαν άμεσα για την πόλη. Εκεί οι κληρικοί του Moradin έδιωξαν (υπό πληρωμή) την κατάρα αίματος που τους βάραινε τόσο καιρό.

Τις επόμενες μέρες οι ήρωες ξεκουράστηκαν και ξεκίνησαν την ετοιμασία για το μακρινό ταξίδι στο βορρά. Κανείς τους δεν ξέρει τι μπορεί να τους ξημερώσει η επόμενη μέρα…

Only Time can tell…

Οι ήρωες μπήκαν ξανά στην Rathyen χωρίς τον Okumura. Ψάχνοντάς τον, παράλληλα ζήτησαν βοήθεια από τους νάνους, αλλά ο διοικητής τους είπε πως μόνο αν καταφέρουν να διώξουν έναν Frost giant που εντοπίστηκε κοντά στην πόλη θα μπορούσε να στείλει μια μικρή ομάδα στρατού.

Το βράδυ, μια σκοτεινή φιγούρα από το Thieves guild, ζήτησε από τον Kale να υποσχεθεί ότι θα προστατέψει τον Okumura από το υπόλοιπο party και αν το κάνει, θα τους συναντήσει το πρωί στην πύλη της πόλης. Έτσι και έγινε. Το επόμενο πρωί ήταν πάλι όλοι μαζί, χωρίς να εμπιστεύονται όμως τελείως ο ένας τον άλλον.

Έπειτα στο ναό του Pelor, ο Kale απαλλάχτηκε από την κατάρα και το αίμα στο μέτωπό του, αλλά στους υπόλοιπους δε δόθηκε βοήθεια από τους κληρικούς. Ο Victor μετά από ένα όραμα-όνειρο που είχε, ξύπνησε με “καθαρό” μέτωπο και ακολουθώντας τις κινήσεις που είδε, πήρε ένα μαγικό scimitar, δώρο από τον Nerul.

Οι υπόλοιποι θα μπορέσουν να δεχτούν βοήθεια από τους κληρικούς του Moradin, μόνο αν σταματήσουν το κακό που εντοπίστηκε μέσα στα ορυχεία στα ανατολικά της πόλης.

Μέσα στο βράδυ σε μια τυχαία βόλτα, ο Okumura εντόπισε το τόξο του Gilithir, αλλά απέτυχε να ακολουθήσει τον προσωρινό του κάτοχο γιατί αποσπάστηκε από… ένα φάντασμα;

Το επόμενο πρωί επέλεξαν να αγνοήσουν το γεγονός ότι το τόξο μπορεί να χαθεί για πάντα και να μην το ξαναβρούν και ξεκίνησαν με την βοήθεια των White Rangers για να εξοντώσουν τον γίγαντα. Μετά από μια δύσκολη μάχη με αντίξοες συνθήκες, κατάφεραν να τον σκοτώσουν. Μια βδομάδα μετά βρισκόταν πάλι στην πόλη. Ο διοικητής dwarf είπε ότι μπορεί να στείλει τη βοήθεια τώρα, αλλά αν του κανονίσουν μια ενίσχυση στον αριθμό των στρατιωτών, μπορεί να στείλει ακόμα περισσότερους.

Έτσι οι ήρωες ζήτησαν βοήθεια από το Fighters guild. Εκεί έμαθαν ότι ο αρχηγός όλου του guild έχει εξαφανιστεί μαζί με ένα υψηλόβαθμο μέλος που μάλλον ήθελε την θέση του. Ο αρχηγός της περιφέρειας συμφώνησε να τους δώσει μια ομάδα πολεμιστών αρκεί να σκοτώσουν φανερά υπό τις διαταγές του ένα ζευγάρι δράκων που εντοπίστηκε λίγο βόρεια από την πόλη. Έτσι θα αποκτήσει κύρος και ίσως ανεβεί στην ιεραρχία του guild.

Ο Victor ανταλλάσσει το ένα μαγικό του scimitar για πληροφορίες και ο Althuz του αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός βιβλίου για τη χαμένη φυλή που ψάχνει. Στην βιβλιοθήκη παίρνει πληροφορίες για τον συγγραφέα του βιβλίου και ο βιβλιοθηκάριος ζητά να του στείλει τον Norbu. Όταν πηγαίνει ο Norbu, παίρνει κι αυτός πολύτιμες πληροφορίες.

Τέλος, μετά από πολλές μέρες έρευνας, ο Okumura ξαναεντοπίζει το τόξο. Ακολουθάει τον ιδιοκτήτη και όταν αυτός κάθετε σε ένα inn για να πιει μια μπύρα θεωρώντας ότι τον ακολουθούν, εκεί τον πλησιάζει σαν συλλέκτης κειμηλίων και καταφέρνει συμφωνήσουν σε ανταλλαγή. Στην επόμενη δύση του ήλιου, σε ένα άλλο inn, 6000 gp.

Η νέα μέρα που ξημέρωσε με τους ήρωες πλέον ξεκούραστους, έχοντας κοιμηθεί σε κανονικό κρεβάτι μετά από πολλές βδομάδες ταξιδιού, τους βρήκε αρκετά πιο καλοδιάθετους. Στο πρωινό τραπέζι συζητήθηκαν τα μεταξύ τους προβλήματα και φάνηκε να υπάρχει κατανόηση του ενός προς τον άλλο.

Στην προσπάθεια να βρουν απαλλαγή από την κατάρα που έπεσε πάνω τους ως θεία δίκη, οι ήρωες επισκέφτηκαν τον ναό του Olidamara χωρίς αποτέλεσμα. Πλησίασαν και τον ναό του Pelor αλλά σχεδόν όλοι οι κληρικοί του ήταν νάνοι κι έτσι εγκατέλειψαν κι αυτήν την ιδέα.

Στο μεταξύ, ο αγαθός Kale, έστειλε ένα γράμμα στην οικογένειά του και από τον human υπάλληλο του ταχυδρομείου έμαθε ότι οι επιδρομές orc στην περιοχή είναι αυξημένες και ότι ο ίδιος προσπαθεί να πείσει τους νάνους να στείλουν βοήθεια χωρίς να το έχει καταφέρει ακόμα. Με αυτήν την πληροφορία ξεκίνησε να πιέζει όσο γίνεται το party να κινηθούν πιο γρήγορα γιατί η οικογένειά του βρίσκεται πλέον σε θανάσιμο κίνδυνο.

Η βοήθεια ήρθε από τους Knowers, ανταλλάζοντας λίγες πληροφορίες για το χαμένο παλάτι του Νάνου Βασιλιά. Ο Althuz τους είπε ότι υπάρχει κάποιος που ίσως μπορεί να πάρει μια τέτοιας κλίμακας κατάρα μέσα στην γειτονική έρημο. Οι ήρωες προετοιμάστηκαν γρήγορα και ξεκίνησαν αμέσως.

Το ταξίδι τους ήταν πολύ δύσκολο καθώς το σκοτεινό και δαιμονικό πλάσμα που κυνηγούσε τον Vinantar εντόπισε τα ίχνη τους και τους επιτέθηκε. Πρωταγωνιστής και παραλίγο νεκρός στην μάχη ήταν ο Okumura. Το πλάσμα παραλίγο να ξέφευγε λαβωμένο αλλά ο Norbu απέτρεψε την φυγή του. Στο κουφάρι του, βρέθηκαν απομεινάρια μαύρης σάρκας, λίγων ημερών σε αποσύνθεση. Με τις γνώσεις του, ο Vinantar αποκάλυψε ότι πρόκειται για Drow και συνδυάζοντας τα νέα δεδομένα, συνειδητοποίησε ότι τα κόκαλα που βρέθηκαν στα κατώτερα δωμάτια του αρχαίου παλατιού ήταν επίσης από Drow.

Στη συνέχεια, οι ήρωες χάθηκαν μέσα στην έρημο, αναζητώντας τον κληρικό του Nerul. Μετά από μέρες περιπλάνησης, μια σκοτεινή νύχτα παρουσιάστηκε μπροστά τους, αναδυόμενος μέσα από την άμμο, γελώντας και φτύνοντας. Φάνηκε να ξέρει τι τους απασχολεί και πρόθυμα τους έδωσε ένα ξύλινο εγχειρίδιο. Με αυτό θα έπρεπε να σκοτώσουν ένα παιδί Dwarf και να αλείψουν το μέτωπό τους με το αίμα. Σαν μικρό αντάλλαγμα ζήτησε λίγο από το αίμα του καθενός. Ο Okumura δε δέχτηκε να έχει την παραμικρή ανάμιξη και πήγε να φύγει. Ο κληρικός όμως του επιτέθηκε και πήρε με τη βία αυτό που ζήτησε. (Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο κληρικός έδιωξε με ένα μόνο ξόρκι ένα δράκο που προσελκύστηκε από τους ήρωες.)

Στο δρόμο της επιστροφής υπήρχε ιδιαίτερη ένταση στο party καθώς το δίλημμα ήταν πολύ σκληρό. Να πάρουν τη ζωή ενός μικρού παιδιού για να γλιτώσουν από τη κατάρα και να μπορέσουν να πείσουν τους νάνους να βοηθήσουν τα χωριά του βορρά, σώζοντας έτσι πολύ περισσότερες ζωές ή να χάσουν πολύτιμο χρόνο και να βρουν άλλη λύση;

Την κίνηση την έκανε κρυφά ο Victor, ο οποίος μέσα στη νύχτα, τρύπωσε σε μια φάρμα και σκότωσε ένα μικρό κορίτσι dwarf. Καρφώνοντάς το, φλόγες ξεπετάχτηκαν από την πληγή και το καημένο κορίτσι κάηκε ζωντανό. Όπως επίσης και η οικογένειά της από την πυρκαγιά που έκανε στάχτη ολόκληρο το κτίριο. Μέσα στον πανικό και τις τσιρίδες, ο Okumura κίνησε για την Rathyen μόνος του, ενώ οι υπόλοιποι συναντήθηκαν, κάλυψαν τα μέτωπά τους με το αίμα του δύσμοιρου κοριτσιού και πήγαν να κρυφτούν μέχρι να ξημερώσει. Σύντομα συνειδητοποίησαν ότι το αίμα δεν ξεπλενόταν με τίποτα από πάνω τους…

Αφού οι ήρωες λεηλάτησαν πλήρως τον τάφο που βρήκαν, αποφάσισαν να συνεχίσουν το ταξίδι προς την Rathyen. Την έξοδό τους από το υπόγειο σύμπλεγμα προσπάθησαν να αποτρέψουν τα δύο αγάλματα-φρουροί, τα οποία μετά από μια δύσκολη μάχη υπέκυψαν στη δύναμη των σπαθιών, γροθιών, βέλων και ξορκιών των ηρώων.

Μετά από τη μάχη, οι ήρωες ξεκουράστηκαν μερικές βδομάδες, τρώγοντας από τις προμήθειες που είχαν μαζέψει οι ληστές και ξεκίνησαν το ταξίδι έχοντας ανακτήσει πλήρως τις δυνάμεις τους. Το ταξίδι ήταν πολύ πιο ευχάριστο και άνετο, χάρη στα άλογα που πήραν πάλι από τους, νεκρούς πλέον, ληστές.

Φτάνοντας στην πόλη των νάνων, τους περίμενε μια έκπληξη. Οι νάνοι δεν ήταν καθόλου φιλόξενοι. Κατά τις τυπικές διαδικασίες ελέγχου, χωρίς την παραμικρή ευγένεια, ανάγκασαν τους ταξιδιώτες να πληρώσουν πρόστιμα για την απουσία signet ring καθώς και bounties που είχαν οι περισσότεροι από τις προηγούμενες χώρες που είχαν ταξιδέψει. Σαν να μην έφτανε αυτό, όλοι οι νάνοι είχαν πολύ αρνητική συμπεριφορά και κανείς δε δεχόταν να τους βοηθήσει. Τελικά κατάφεραν να βρουν ένα inn να μείνουν, μετά από πολλές ώρες ψαξίματος μέσα στην πόλη. Το “A inn in Nowhere, for the Knowers” που από ότι μάθανε είναι και το guildhouse των Knowers ήταν μάλλον το μόνο που δεν άνηκε σε dwarf ιδιοκτήτη, αλλά σε έναν γέρο elf, τον Althuz, που είχε ως μόνο θαμώνα τον gnome βάρδο, Guzy.

Αφού βολεύτηκαν και ξεκουράστηκαν λιγάκι, ο Okumura και ο Victor πήγαν στο guildhouse των Bountyhunters για να εισπράξουν την αμοιβή για τους ληστές που σφάξαν. Στα μουλωχτά συμφώνησαν ο Okumura να πάρει παραπάνω μερίδιο για το Bounty της Dorwald που στην τελική δεν έφταιγε και ο Victor μια μικρή μίζα που το σκέφτηκε. Δυστυχώς για αυτούς, ο σοφός Norbu που ήταν υποψιασμένος για τις μπαγαποντιές και των δύο, τους κατάλαβε και τα αίματα άναψαν για τα καλά. Λίγες στιγμές αργότερα βγήκαν έξω για να λύσουν τις διαφορές τους και μετά από μια μεγάλη και έντονη συζήτηση, το party, πιο διχασμένο από ποτέ, πήγε για ύπνο.

Συνεχίζοντας την εξερεύνηση των δωματίων, οι ήρωες κατέληξαν στα υπόγεια του συμπλέγματος όπου παλαιότερα ήταν οι φυλακές. Πλέον μόνο πλάσματα του σκότους και undeads κατοικούν εδώ…

Όσο πιο βαθιά πήγαιναν, τόσο πιο αποκρουστικά ήταν αυτά που συναντούσαν μέχρι που τα τελευταία δωμάτια, τα οποία ήταν πρόχειρα κατασκευασμένα, οδήγησαν σε μια ετοιμόρροπη ξύλινη γέφυρα που οδηγούσε σε άγνωστες σπηλιές διασχίζοντας ένα υπόγειο ποτάμι λάβας. Αφού αποφάσισαν ότι το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο, γύρισαν πίσω στην κεντρική είσοδο του συμπλέγματος. Εκεί βρήκαν μια μικρή ομάδα εγκληματιών τους οποίους εξουδετέρωσαν με ένα πετυχημένο ambush. Κρατώντας ζωντανό ένα από τα μέλη της ομάδας, τον κατάφεραν να τους αποκαλύψει ότι ήταν όλοι επικηρυγμένοι και ότι σκόπευαν να περάσουν εκεί το χειμώνα κάνοντας μικροκλοπές στην περιοχή για τα απαραίτητα.

Μετά από όσα πέρασε ο δύστυχος επιζών, κατέληξε νεκρός στο δωμάτιο του τάφου της βασίλισσας αφού αναγκάσθηκε από τους ήρωες να ανοίξει τον τάφο της. Όπως σωστά είχαν υποθέσει, ο βασιλιάς είχε καταραστεί όποιον διαταράξει την ανάπαυση της αγαπημένης του. Το άγαλμα του Moradin που πρόσεχε τον ιερό χώρο κατέρρευσε, όλο το σύμπλεγμα ταρακουνήθηκε, ένα ρεύμα αρχαίου αέρα αναμεμιγμένο με σκόνη εκτινάχθηκε στον αέρα και από την σαρκοφάγο βγήκε η ίδια η Torwil να αντιμετωπίσει τους τυμβωρύχους…

Η μάχη που ακολούθησε μεταξύ των ηρώων και του Απέθαντου πλάσματος ήταν… απερίγραπτη με πρωταγωνιστή τον Vinantar και τα πανίσχυρα ξόρκια φωτιάς που κατείχε. Όταν ότι είχε απομείνει από την νεκρή βασίλισσα έπεσε στο έδαφος, εκκωφαντική σιγή γέμισε τα δωμάτια της παλιάς βασιλικής κατοικίας…

Οι ήρωες μετά από δύο μέρες ταξιδιού έφτασαν στο διπλανό χωριό όπου με τα λιγοστά τους χρήματα κατάφεραν να εξοπλιστούν όσο καλύτερα μπορούσαν για την άνοδο του δύσβατου μονοπατιού. Ο καιρός γινόταν λιγότερο βροχερός αλλά σταδιακά όλο και πιο κρύος και το μεσημέρι της δεύτερης μέρας ανόδου, μια χιονοθύελλα τους έβγαλε τελείως εκτός πορείας. Βαδίζοντας τυφλά, το χιόνι κάτω από τα πόδια τους υποχώρησε και βρέθηκαν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο…

Σύντομα ανακάλυψαν ότι βρέθηκαν στην αίθουσα θρόνου ενός υπόγειου συμπλέγματος δωματίων χτισμένο από Dwarves. Εκεί είχε εγκατασταθεί μια μικρή ομάδα bugbears με αρχηγό έναν Μινώταυρο. Ψάχνοντας τα δωμάτια βρήκαν ένα ημερολόγιο από το οποίο έμαθαν ότι 200 χρόνια πριν, ο Daenol, βασιλιάς των Dwarves, έχτισε αυτήν την προσωρινή κατοικία για να περιμένει την κατάλληλη στιγμή και να αιφνιδιάσει τους Giants που είχαν στην κατοχή τους το οροπέδιο. Επίσης έμαθαν για τον τάφο της γυναίκας του, Torwil, η οποία έχασε τη ζωή της αποτρέποντας scouts των Giants να ειδοποιήσουν για το κρυφό σχέδιο του βασιλιά.

-Ο Gilithir, γλιτώνοντας από επίθεση εναντίον του στο inn, καταφέρνει να βγει κυνηγημένος από την Dorwald, έχοντας μαζί του τίποτα πέρα από τα ρούχα του και το signet ring του. Βρίσκοντας το υπόλοιπο party, τους μεταφέρει τα εξής νέα από την πόλη:

• Ο innkeeper δεν κατάφερε τίποτα για την αθώωση του Okumura.
• Ο Okumura έχει bounty 800gp.
• Χαράματα αυτής της μέρας βρέθηκαν 7 νεκροί σε μικρό camp στην περιοχή όπου είχαν κατασκηνώσει οι χαρακτήρες.

-Το party, ενωμένο πάλι και έχοντας αναρρώσει αρκετά ώστε να μπορεί να ταξιδέψει, φεύγει από την καλύβα του Κρόνου. Δυστυχώς όσο έμειναν εκεί, δεν κατάφεραν να συναντήσουν κάποιον πληροφοριοδότη του Thieves guild, ούτε να μάθουν κάτι για το χαμένο τόξο του Gilithir.

-Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά και ο καιρός είναι συνέχεια βροχερός. Στο δρόμο, οι χαρακτήρες επιτίθενται σε δύο φρουρούς που κατά την έρευνά τους για τον Okumura τους συλλαμβάνουν (ο Okumura παρέμεινε κρυμμένος κατά τη διάρκεια της συμπλοκής). Τους φρουρούς τους αφήνουν ζωντανούς και με λίγες προμήθειες ώστε αν είναι αρκετά τυχεροί να μπορέσουν να γυρίσουν ζωντανοί στην πόλη.

-Στο ταξίδι τους συνεχίζουν με τις κλεμμένες ταυτότητες των φρουρών και με τον Norbu να υποδύεται έναν διπλωμάτη που ταξιδεύει μυστικά. Περνούν το ένα βράδυ σε μια φάρμα όπου τους φιλοξενούν με ευγένεια. Εκεί μαθαίνουν ότι υπάρχουν μικροληστές στην περιοχή και ότι λόγω των βροχών, trolls από το βάλτο περιπλανώνται αρκετά κοντά στις κατοικημένες περιοχές.

-Την επόμενη μέρα φτάνουν σε ένα μικρό χωριό στο οποίο και διαμένουν για 22 μέρες για να εξασκηθούν και να ξεκουραστούν καταλλήλως. Ο Okumura ρωτάει και μαθαίνει λίγα πράγματα για την Izbidia.

-Φεύγοντας από το χωριό, με έναν ελιγμό αλλάζουν πορεία και πάνε κρυφά σε ένα μικρό μοναστήρι. Εκεί οι μοναχοί τους υποδέχονται φιλικά. Ο Norbu αρκετά διακριτικά κάνει ένα μικρό show off των νέων δυνατοτήτων του. Το βράδυ, ένας μυστήριος άνθρωπος χτυπά την πόρτα και απαιτεί να μονομαχήσει με κάποιον μέσα στο μοναστήρι. Ο Suk Chan καταλήγει να μάχεται με τον Norbu, ο οποίος τον νικά και κρατάει σαν έπαθλο τα nunchaku του. Με την βοήθεια του Vinantar φανερώνεται ότι τα nunchaku είναι μαγικά και ότι αποτελούνται από κόκαλα δεξιού χεριού ενός humanoid πλάσματος. Μέσα στη νύχτα ο Okumura δανείζεται το πουγκί του αναίσθητου ηττημένου. Την επόμενη μέρα το πρωί οι ήρωες μαθαίνουν ότι ο Suk Chan το έσκασε μέσα στο σκοτάδι.

-Οι ήρωες βρίσκουν την κρύπτη και αντιμετωπίζουν μια μεγάλη ομάδα τεράτων που είχαν κατασκηνώσει δίπλα από την είσοδο.

-Τις πρώτες πρωινές ώρες πριν το χάραμα, επιτέλους αντικρίζουν το πλάσμα που ακολουθεί τον Vinantar, ενώ μέχρι τότε οι περισσότεροι απλά είχαν ακούσει τις απόκοσμες κραυγές του από μακριά. Για να σωθούν από την επίθεσή του, μπαίνουν βιαστικά στην κρύπτη.

-Εντός της κρύπτης ο Vinantar εξερευνεί τις νέες δυνατότητες που του έχει προσφέρει ο Boccod. Επίσης καταφέρνουν να επιλύσουν γρίφους και να αποφύγουν παγίδες (αρκετά θανατερές) και να επιτύχουν τον βασικό τους στόχο, την ανταλλαγή δηλαδή που ζήτησαν οι κληρικοί από την πόλη.

-Την επόμενη μέρα, αρκετά κουρασμένοι και λαβωμένοι από τις περιπέτειές τους στην κρύπτη, επιστρέφουν στο σημείο που συμφωνήσαν να συναντήσουν το elf. Αργά το απόγευμα, τους προσπερνάει αρκετά επιθετικά ένας μονόφθαλμος orc με ένα βαρύ μαύρο άλογο και ένα εντυπωσιακό δόρυ.

-Κατά τη διάρκεια της νύχτας, πέφτουν θύματα μιας περίεργης ομάδας μαυροντυμένων μορφών, οι οποίοι στις ελάχιστες κουβέντες που αντάλλαξαν, φανέρωσαν ότι είναι εκεί για να πάρουν κάτι. Οι πρώτες ακτίνες ηλίου βρίσκουν τους ήρωες να κείτονται αιμόφυρτοι και παρατημένοι να πεθάνουν.

-Όταν ξανανοίγουν τα μάτια τους, βρίσκονται στην καλύβα ενός γεράκου με το όνομα Κρόνος. Τους λέει ότι ήταν παρατημένοι χωρίς κανένα αντικείμενο πάνω τους (με εξαίρεση το ημερολόγιο του Okumura και το spellbook του Vinantar). Ως μόνο αντάλλαγμα τους ρωτάει τους λόγους που ήταν εκεί που ήταν και τους συμβουλεύει να μην συναντήσουν οποιονδήποτε είχε σχέση με τον λόγο που ήταν εκτός πόλης, τους κληρικούς του Boccob δηλαδή.

-Ο Okumura ξεφεύγει από τους φρουρούς που τον πηγαίνουν στα barracks. Μεταμφιέζεται και κρύβεται στις φτωχές γειτονιές. Εκεί ψάχνει για το Thieves guild χωρίς αποτέλεσμα.

-Το λοιπό party συζητούν για το τι θα κάνουν στο inn, ενώ φρουροί μιλούν με τον innkeeper και φυλάν τις εξόδους του κτιρίου. Λίγα λεπτά αργότερα ο τυπάς της reception τους ζητά να βγουν κρυφά από την πόλη με τη βοήθειά του, αφού βρουν και πάρουν μαζί τους και τον Okumura.

-Βγαίνοντας κρυφά από το κτίριο τους περιμένει το elf που “κάρφωσε” τον Okumura την ημέρα της δολοφονίας. Τους πηγαίνει στην τοποθεσία όπου κρύβεται ο φίλος τους και τελικά τους βγάζει με ασφάλεια εκτός πόλης μέσα σε μια σχεδία.

-Από αυτόν μαθαίνουν ότι το Thieves guild πρόσεχε τον Okumura. Ότι ο Makil τράβηξε υποψίες και μετά παρακολουθούσαν και αυτόν. (Οι κινήσεις που έκανε ήταν στο Steilo Inn, στο Black Hole Inn και στο Fighters guild). Τέλος μαθαίνουν ότι και ο Okumura με τις κινήσεις του, τράβηξε αρκετές υποψίες και λόγω αυτού μάλλον συνέβη το μπρουτάλιασμα στον πανδοχέα του Black Inn.

-Μετά από συζητήσεις και αρκετή ώρα κουπί κόντρα στο ρεύμα του ποταμού, το elf τους αφήνει να κατασκηνώσουν και τους λέει ότι σε πέντε (5) μέρες θα επιστρέψει στο ίδιο σημείο για να τους πει τα νέα για την απόδραση του Okumura.

-training από όλους τους ήρωες

-εξερεύνηση των δραστηριοτήτων του φεστιβάλ

-επίσκεψη στην κεντρική βιβλιοθήκη της Dorwald

-απόπειρα δολοφονίας του φιλελεύθερου bard Rovos και θάνατος του Makil

-σύλληψη Norbu και Okumura και απελευθέρωσή τους

-Okumura επισκέπτεται το Black Hole και βρίσκει μια έκπληξη για την συνέπεια της επίσκεψής του